Floris Hurts (1953) is conceptueel beeldenmaker. Hij streeft ernaar met schijnbaar eenvoudige ingrepen in materialen de beschouwer tot verwondering te brengen: wat zie ik hier eigenlijk? Hoe werkt dit? Hoe kan dit? Is dit wel echt? Om dat te bereiken brengt hij zijn materialen ertoe iets te doen wat strijdig lijkt met hun karakter: een houten balk buigt niet. Een schuin geplaatst volume zou moeten omvallen. In baksteen kun je slecht beeldhouwen. Een volumineus gewicht rust niet graag op een punt.

Floris kiest voor elementaire vormen en bewerkt die tot in perfectie om precies de juiste effecten te bereiken. Het ontwerpproces duurt vaak langer dan de realisatie.

Opleiding

Koninklijke Academie voor Beeldende Kunst Den Haag, 1976 – 1977, grafische vormgeving,

Kunstacademie Rotterdam (voorganger van de Willem de Kooning Academie), 1977-1980, publiciteitsvormgeving, bijvak beeldhouwen.

Praktijk

Lid van 2C=2B beeldhouwers, 2018 – heden

Atelier bij Broedplaats Bogotá, Halfweg

Exposities

• 2 = 1, groepsexpositie 2019, Broedplaats Bogotá Halfweg
• Sterrengala (Lions Club Heemstede/Bennebroek) veiling 2019, Philharmonie Haarlem
• 1,5 mtr sessies, groepsexpositie 2020. Broedplaats Bogota Halfweg
• Bogotá Art 21, groepsexpositie 2021, Broedplaats Bogotá Halfweg
• Kunstlijn Haarlem 2022, Droste Rijksmonument Haarlem

Ontwikkeling

Na zijn opleiding tot vormgever heeft het werkzame leven Floris in andere richtingen gestuurd. Zijn creatieve brein stond niet stil, maar de uitvoering kwam in de knel. Sinds 2018 maakt Floris, als lid van de beeldhouwersgroep 2C=2B (spreek uit als ‘to see is to be’), tijd om de concepten te realiseren die wachten in zijn hoofd, in mappen en in de werkplaats.

En er komen ook nieuwe bij. Reacties van kunstliefhebbers, kunstenaars en galeriehouders bevestigen dat zijn werk iets eigenzinnigs toevoegt aan de hedendaagse kunst, maar zijn weg nog niet heeft gevonden omdat Floris er pas relatief kort aan werkt.  

Door te exposeren stelt Floris nu mijn werk voor aan geïnteresseerden. Hij nodigt uit na te gaan hoe zijn conceptuele kunst het waarnemen kan prikkelen en verrijken. En het leven.

Floris heeft Barbara Kooij en Paul van Zijp uitgenodigd met hem te exposeren. 
https://www.barbarakooij.nl
https://www.paulvanzijp.nl

Ellen is geboeid door landschappen en mensen.

In haar 90^ste levensjaar wil zij een klein overzicht laten zien van werken op papier en doek.

In vogelvlucht boven de laatste 33 jaar; zijn verschillende technieken in haar werk te herkennen b.v.uit de series:

strijders, feestgangers, vluchtelingen, Nederlandse -en Noorse landschappen.

Zij volgde als gezondheidszorgpsycholoog met een kleine eigen praktijk ook losse workshops en de  5 jarige opleiding aan de Haarlemse kunstacademie;

studeerde af in schildertechnieken.

Zij tekende o.a. enkele jaren bij KZOD in Haarlem.

Het contact met Paul Jorritsma was daar stimulerend. Maar ook de vele gesprekken met galeriehouder Snitker  in Heemstede hebben haar gevormd.

Bij drie beeldhouwers leerde zij in het lesatelier de moeilijke aspecten van portretboetseren o.a. in klei en was. In de  bronsgieterij boeide haar het hele proces van mallen maken, afgieten en afwerken; wat zij aanvankelijk zelf deed.

Zij bleef altijd bij het patineren om de kleuren aan te geven.

In het bijzonder Bart Holt inspireerde haar bij het moeilijke portretten maken.

Bij een eerdere expositie van haar werk zei Jaap Ploos van Amstel tijdens zijn openingsspeech dat: “Ellen van avonturen en experimenteren met kunstenaarsmaterialen hield “. Er worden enkele werken getoond die dat laten zien, waaronder collages uit de serie: transparantjes.

ONVERVANGBAAR SLAAT OP DIERBARE MENSEN UIT HAAR LEVEN die haar dit jaar ontvielen. TRANSPARANT ZEGT o.a. IETS OVER DE KUNSTENAAR DIE ZICH min of meer  LAAT ZIEN IN DE WERKEN.

Annelies Willinck’s eerste expositie. De expositie bevat haar meest recente werk dat zich kenmerkt door een figuratieve stijl met een unieke dieptewerking. Haar kleurrijke schilderijen bevatten een uitzonderlijk lijnenspel waardoor in ieder werk perspectief wordt gecreëerd. De expositie bestaat uit een reeks schilderijen en ander werk met een gemengde techniek.

Willinck gebruikt in haar werk heldere kleuren. Zij laat zich inspireren door haar omgeving, haar intuïtie en gevoel. Willinck maakt geen schetsen of plannen. Zij begint en maakt wat ontstaat onder haar hand. Haar dierbaren, de natuur, het licht en bloemen zijn een dankbaar onderwerp. Haar werk daagt de toeschouwer uit tot het vinden van het dieper achterliggende verhaal: ‘de boodschap’.

Als kunstenaar wil Annelies Willinck een positieve boodschap de wereld insturen. Willinck: ‘Na een bewogen tijd is voor mij de tijd rijp om mijn creaties te delen met anderen. Ik maak anderen graag blij en hoop dat mijn kunst inspirerend werkt voor iedereen.”

De bloemenserie kwam tot stand op een dieptepunt in haar persoonlijke leven. In die periode moest Willinck ook haar auto missen. Ze stapte op de fiets. Ze werd gegrepen door de schoonheid van de ‘gewone’ bloemen langs de kant van de weg, waar ze anders aan voorbij racete.

Over de kunstenaar

Annelies Willinck (1970) is een beeldend kunstenaar die zich toelegt op het maken van moderne kunst in verschillende technieken. Willinck voelt zich niet beperkt door ruimte. De omgeving waar zij zich bevindt, is haar werkplaats.
Willinck schilderde en tekende van jongs af aan. Tijdens het keuzevak Kunstgeschiedenis/ Tekenen dat zij volgde aan het VWO bij Jaap te Kiefte aan het Kennemer Lyceum te Overveen ontstond haar intense behoefte om te creëren. “Hij gaf mij de ruimte mijn creativiteit te ontwikkelen en leerde me kijken, dat was zijn belangrijkste les.” Willinck wilde dolgraag naar de Kunstacademie, maar die droom viel in duigen toen haar moeder ernstig ziek werd en ze thuis nodig was. Op aanraden van haar ouders koos ze voor een ‘verstandige’ studie: rechten.

Behalve tekenen en schilderen is zij na enige tijd ook gestart met fotografie, eerst voor de lens en later achter de lens. Naast haar werk als beeldend kunstenaar is Annelies Willinck privacy jurist en consultant risk & compliance.

Samen met haar partner Frans Steenkist en met haar gezin, heeft zij de stap genomen om als beeldend kunstenaar aan de weg te gaan timmeren.

TREF ZEKER

In het omvangrijke oeuvre van Willem Thijs speelt het landschap een belangrijke rol. Dat zou je misschien niet zeggen als je kijkt naar de kleurige composities in geometrische patronen die hier aan de muur hangen. Maar vergist u zich niet, want de gedachte aan het landschap ligt er wel degelijk in besloten. Zelf zei hij hierover: het is allemaal gegroeid uit het landschap. Een landschap is een horizontale en verticale gedachte en daar zijn mijn abstracte composities op gebaseerd.

Thijs bracht het landschap terug tot zijn meest elementaire vormen en voegde er het element kleur aan toe. Als zoon van een textielfabrikant was hij gefascineerd door patronen en dat zie je terug in de ritmische vlakverdeling van zijn composities. Soms heb je het gevoel dat er muziek in zit.

Willem was een man van de daad: gretig, gedreven en trefzeker.
Gretig, vanwege zijn enorme levenslust. Tot op hoge leeftijd ging hij op de dingen af, op zoek naar inspiratie, want er was zoveel moois, daar moest hij iets mee, vond hij zelf. Toen zijn actieradius vanwege zijn leeftijd kleiner werd, bleef hij fanatiek doorwerken in het atelier op de tweede verdieping. Met de buitenwereld in zijn hoofd.

Gedreven, dat is nog zwak uitgedrukt. Als Willem een bepaald thema in zijn hoofd had, dan moest hij dat in al z’n mogelijkheden onderzoeken. Vlakverdeling, vorm, licht en kleur, hij kon er eindeloos mee experimenteren.
Het leidde tot series als de Etudes en Verkavelingen, waarin hij de grenzen verkende door steeds kleine variaties in de compositie aan te brengen.
En tot experimenten zoals zijn zogenaamde Druksels, waarbij hij fotografische afdrukken van zijn eigen werk met de hand beschilderde.

En tenslotte trefzeker. Dat was een woord dat Willem graag gebruikte.
Zijn composities moesten trefzeker zijn. Kijk, zei hij eens, toen we voor een van zijn schilderijen stonden. Dit is als een pijl uit een boog, die zijn doel treft. En inderdaad, het is een wonder, zo uitgebalanceerd als zijn abstracte voorstellingen zijn. Dat hele proces van schikken, wikken en wegen, het zoeken naar het juiste evenwicht, beheerste hij tot in de finesses.

In die kleurrijke, wervelende wereld van lijnen en vlakjes ligt alles besloten wat Willem Thijs ons over de wereld om ons heen wilde duidelijk maken. Het is een explosie van levensenergie en – dankzij de fraaie balans – ook een rustpunt.

Thera Folmer-von Oven

Expositie met werk van schilder Joost van Kempen en beeldhouwer Boris Paval Conen.

Joost van Kempen kiest uitsluitend landschappen en gebouwen als onderwerp. Op zijn schilderijen zie je steeds vaker lege ruimtes, lange gangen, een open deur of raam. Belangrijk daarin zijn de sterke contrasten tussen licht en donker, waardoor de toeschouwer als het ware de voorstelling binnen wordt getrokken. Dergelijke lichteffecten vind je vooral in landen als Italië of Spanje. In al zijn werk is de mens voelbaar aanwezig, maar niet zichtbaar. Niet de mens zelf staat centraal, maar wat hij ons heeft nagelaten en wat dat voor ons betekent. Ook in zijn landschappen gebruikt Joost contrasten, door verschillende structuren en stofuitdrukkingen te laten zien, van bijvoorbeeld zand, gras, water en bladeren.

Getekend door het leven

Als filmregisseur en scenarioschrijver sleepte Boris Paval Conen (1968) nationale– o.a. twee Gouden Kalveren– en internationale prijzen in de wacht. Dat hij daarnaast al jarenlang als beeldhouwer werkt is minder bekend. Boris maakt realistische beelden van hout. Dit levende materiaal, met al zijn scheuren en knoesten, is net als de menselijke huid: getekend door het leven. Boris raakt gefascineerd door gezichten met een geheim en handen die verhalen vertellen. Zijn beelden zijn korte momenten van kwetsbaarheid, bevroren in de tijd. De combinatie van film  maken en beeldhouwen verschaft Boris de perfecte balans tussen werken met zijn hoofd en met zijn handen. Met bewegend beeld vangt hij emoties, uit stukken hout bevrijdt hij ideeën.

Voor Rob Vernimmen was bij zijn geboorte op 23.01.1959 zijn bestemming als kunstschilder al bepaald.

Als zoon van een kunstschilder en een moeder met oog voor beeldende schoonheid heeft hij al vroeg zijn interesse en talent voor het schilderen kunnen ontdekken.

Dit heeft hij later naar een eigen handschrift vertaald en vooral als autodidact tot verdere bloei gebracht. Hij ontvoert de toeschouwer in een eigen, altijd uniek herkenbare wereld van zuivere sprekende kleuren waarin de kwetsbaarheid en schoonheid van mens en landschap met tederheid is weergegeven. Daarbij navigeert hij in zijn figuratief abstracte stijl tussen het motief en de onderliggende abstracte compositie. De beroemde kunstenaar Ai Weiwei zei eens, dat oosterse kunst in tegenstelling tot de klassieke westerse kunst de natuur niet slechts imiteert, maar haar opnieuw vanuit het hart van de kunstenaar herschept.

In die zin is Rob Vernimmen eerder thuis in de oosterse kunst. Hij spiegelt zijn indrukken uit het hart op het doek en schept daarbij een dynamisch evenwicht van vorm en kleur; Kunstschilder Niklaus Jung