Kolder tg LAVA 19, 20 en 21 januari
KOLDER. Een muzikale, poetische en tragi-komische productie over mentale gezondheid. Door tgLAVA in samenwerking met drie muzikanten en tientallen betrokken spelers.
Een voorstelling voor Gekke Henkies, Tikkende Lotjes, idioten, krankzinnigen en ook voor ‘heel normale’ mensen.
KOLDER is een collage-voorstelling, een associatieve reis door de geschiedenis van de psychiatrie, de hoofden van mensen met mentale kwetsbaarheden en onze eigen ‘kolder’.
Mo Verlaan “Elements of Elusiveness” Henriëtte Maasen “Object als Uitgangspunt”
Van zondag 5 november om 15.00 uur tot zondag 17 december in de Zocherlounge. In de tentoonstelling Elements of Elusiveness brengt Mo twee grote oeuvres samen: de serie met (zelf)portretten en de serie portretten van bomen. Elusive Nature.
De series vertellen een doorlopend verhaal na levens veranderende gebeurtenissen. Mo heeft afscheid moeten nemen van haar vrouw en kunstpartner en muze. Fotografie was haar manier om met dit verlies om te gaan. Haar foto’s zijn een resultaat van het proces van leren luisteren naar ons lichaam en de natuur te respecteren. Het volgen van de natuurlijke loop het ritme van het leven, ruimte in tijd en geest, om vanuit de leegte weer te beginnen met creëren. Om de heftige emoties de ruimte te geven. Mo Verlaan werkt volledig analoog, om het pure karakter tastbaar te maken. Ze drukt de foto’s af op oud fotopapier, waardoor de expressie nog meer kracht krijgt.
Na het afstuderen aan de Rietveld Academie heeft Mo Verlaan is zij begonnen bij het experimentele theater. Haar liefde voor reizen en koken resulteerde in de Drie Gezusters, een reizende cateraar voor internationale filmploegen. De vergankelijkheid van licht, de vluchtige schoonheid van landschappen, architectuur en mensen brachten heer ertoe intensief te gaan fotograferen. Dat resulteerde in een internationale erkenning met prijzen. Ze heeft prijzen gewonnen op de International Photography Award 2023, Julia Margaret Cameron Award, Mt Rokko International Photography Festival in Kobe, Japan.
Ze heeft deelgenomen aan exposities in Basel, Arles, Barcelona etc. Op dit moment werkt ze aan een grote fotografische installatie in een klooster in Lecce, Italië. Het klooster wordt omgebouwd tot een Permanent museum voor hedendaagse kunst.
Henriëtte Maasen heeft een duidelijke eigen signatuur ontwikkeld in geometrische en abstracte vormen. Uitgangspunt is het object. Daarna maakt zij een keuze om het in metaal of keramiek of een combinatie daarvan uit te voeren. Zij vindt het intrigerend dat een object van meerdere kanten bekeken kan worden en er een beweging in zit waardoor het een ander aanzicht krijgt en daardoor ook boeiend blijft. Het opzoeken van grenzen in constructies met metaal is de reden geweest dat ze met zink, messing, koper, alpaca, zilver en titanium werkt. Ze ontwerpt van intrigerende sieraden tot groter objecten die soldeert of met klinknagels verbindt. Ook werkt Henriette met klei waabij de vrijheid naar een ontwerp haar belangrijkste drijfveer is.
De opening van de expositie is zondag 5 november om 15.00 uur in de Zocherlounge, Zocherlaan 1 te Bloemendaal. De opening wordt verricht door Leo Divendal, fotograaf.
Kerst Sing along 10 december 15.00u
‘Minimal Interventions’ Floris Hurst
Floris Hurts (1953) is conceptueel beeldenmaker. Hij streeft ernaar met schijnbaar eenvoudige ingrepen in materialen de beschouwer tot verwondering te brengen: wat zie ik hier eigenlijk? Hoe werkt dit? Hoe kan dit? Is dit wel echt? Om dat te bereiken brengt hij zijn materialen ertoe iets te doen wat strijdig lijkt met hun karakter: een houten balk buigt niet. Een schuin geplaatst volume zou moeten omvallen. In baksteen kun je slecht beeldhouwen. Een volumineus gewicht rust niet graag op een punt.
Floris kiest voor elementaire vormen en bewerkt die tot in perfectie om precies de juiste effecten te bereiken. Het ontwerpproces duurt vaak langer dan de realisatie.
Opleiding
Koninklijke Academie voor Beeldende Kunst Den Haag, 1976 – 1977, grafische vormgeving,
Kunstacademie Rotterdam (voorganger van de Willem de Kooning Academie), 1977-1980, publiciteitsvormgeving, bijvak beeldhouwen.
Praktijk
Lid van 2C=2B beeldhouwers, 2018 – heden
Atelier bij Broedplaats Bogotá, Halfweg
Exposities
- 2 = 1, groepsexpositie 2019, Broedplaats Bogotá Halfweg
- Sterrengala (Lions Club Heemstede/Bennebroek) veiling 2019, Philharmonie Haarlem
- 1,5 mtr sessies, groepsexpositie 2020. Broedplaats Bogota Halfweg
- Bogotá Art 21, groepsexpositie 2021, Broedplaats Bogotá Halfweg
- Kunstlijn Haarlem 2022, Droste Rijksmonument Haarlem
Ontwikkeling
Na zijn opleiding tot vormgever heeft het werkzame leven Floris in andere richtingen gestuurd. Zijn creatieve brein stond niet stil, maar de uitvoering kwam in de knel. Sinds 2018 maakt Floris, als lid van de beeldhouwersgroep 2C=2B (spreek uit als ‘to see is to be’), tijd om de concepten te realiseren die wachten in zijn hoofd, in mappen en in de werkplaats.
En er komen ook nieuwe bij. Reacties van kunstliefhebbers, kunstenaars en galeriehouders bevestigen dat zijn werk iets eigenzinnigs toevoegt aan de hedendaagse kunst, maar zijn weg nog niet heeft gevonden omdat Floris er pas relatief kort aan werkt.
Door te exposeren stelt Floris nu mijn werk voor aan geïnteresseerden. Hij nodigt uit na te gaan hoe zijn conceptuele kunst het waarnemen kan prikkelen en verrijken. En het leven.
Floris heeft Barbara Kooij en Paul van Zijp uitgenodigd met hem te exposeren.
https://www.barbarakooij.nl
https://www.paulvanzijp.nl
TRANSPARANT en ONVERVANGBAAR – Ellen van Uchelen
Ellen is geboeid door landschappen en mensen.
In haar 90ste levensjaar wil zij een klein overzicht laten zien van werken op papier en doek.
In vogelvlucht boven de laatste 33 jaar; zijn verschillende technieken in haar werk te herkennen b.v.uit de series:
strijders, feestgangers, vluchtelingen, Nederlandse -en Noorse landschappen.
Zij volgde als gezondheidszorgpsycholoog met een kleine eigen praktijk ook losse workshops en de 5 jarige opleiding aan de Haarlemse kunstacademie;
studeerde af in schildertechnieken.
Zij tekende o.a. enkele jaren bij KZOD in Haarlem.
Het contact met Paul Jorritsma was daar stimulerend. Maar ook de vele gesprekken met galeriehouder Snitker in Heemstede hebben haar gevormd.
Bij drie beeldhouwers leerde zij in het lesatelier de moeilijke aspecten van portretboetseren o.a. in klei en was. In de bronsgieterij boeide haar het hele proces van mallen maken, afgieten en afwerken; wat zij aanvankelijk zelf deed.
Zij bleef altijd bij het patineren om de kleuren aan te geven.
In het bijzonder Bart Holt inspireerde haar bij het moeilijke portretten maken.
Bij een eerdere expositie van haar werk zei Jaap Ploos van Amstel tijdens zijn openingsspeech dat: “Ellen van avonturen en experimenteren met kunstenaarsmaterialen hield “. Er worden enkele werken getoond die dat laten zien, waaronder collages uit de serie: transparantjes.
ONVERVANGBAAR SLAAT OP DIERBARE MENSEN UIT HAAR LEVEN die haar dit jaar ontvielen. TRANSPARANT ZEGT o.a. IETS OVER DE KUNSTENAAR DIE ZICH min of meer LAAT ZIEN IN DE WERKEN.
Maak van je shit een hit – Annelies Willinck
Annelies Willinck’s eerste expositie. De expositie bevat haar meest recente werk dat zich kenmerkt door een figuratieve stijl met een unieke dieptewerking. Haar kleurrijke schilderijen bevatten een uitzonderlijk lijnenspel waardoor in ieder werk perspectief wordt gecreëerd. De expositie bestaat uit een reeks schilderijen en ander werk met een gemengde techniek.
Willinck gebruikt in haar werk heldere kleuren. Zij laat zich inspireren door haar omgeving, haar intuïtie en gevoel. Willinck maakt geen schetsen of plannen. Zij begint en maakt wat ontstaat onder haar hand. Haar dierbaren, de natuur, het licht en bloemen zijn een dankbaar onderwerp. Haar werk daagt de toeschouwer uit tot het vinden van het dieper achterliggende verhaal: ‘de boodschap’.
Als kunstenaar wil Annelies Willinck een positieve boodschap de wereld insturen. Willinck: ‘Na een bewogen tijd is voor mij de tijd rijp om mijn creaties te delen met anderen. Ik maak anderen graag blij en hoop dat mijn kunst inspirerend werkt voor iedereen.”
De bloemenserie kwam tot stand op een dieptepunt in haar persoonlijke leven. In die periode moest Willinck ook haar auto missen. Ze stapte op de fiets. Ze werd gegrepen door de schoonheid van de ‘gewone’ bloemen langs de kant van de weg, waar ze anders aan voorbij racete.
Over de kunstenaar
Annelies Willinck (1970) is een beeldend kunstenaar die zich toelegt op het maken van moderne kunst in verschillende technieken. Willinck voelt zich niet beperkt door ruimte. De omgeving waar zij zich bevindt, is haar werkplaats.
Willinck schilderde en tekende van jongs af aan. Tijdens het keuzevak Kunstgeschiedenis/ Tekenen dat zij volgde aan het VWO bij Jaap te Kiefte aan het Kennemer Lyceum te Overveen ontstond haar intense behoefte om te creëren. “Hij gaf mij de ruimte mijn creativiteit te ontwikkelen en leerde me kijken, dat was zijn belangrijkste les.” Willinck wilde dolgraag naar de Kunstacademie, maar die droom viel in duigen toen haar moeder ernstig ziek werd en ze thuis nodig was. Op aanraden van haar ouders koos ze voor een ‘verstandige’ studie: rechten.
Behalve tekenen en schilderen is zij na enige tijd ook gestart met fotografie, eerst voor de lens en later achter de lens. Naast haar werk als beeldend kunstenaar is Annelies Willinck privacy jurist en consultant risk & compliance.
Samen met haar partner Frans Steenkist en met haar gezin, heeft zij de stap genomen om als beeldend kunstenaar aan de weg te gaan timmeren.
Maarten Regtien
Een heerlijk uurtje improvisatie in de traditie van de jazzpianist Keith Jarrett op zondag 13 november 15.00. klik door en geniet al vooraf.
Willem Thijs
TREF ZEKER
In het omvangrijke oeuvre van Willem Thijs speelt het landschap een belangrijke rol. Dat zou je misschien niet zeggen als je kijkt naar de kleurige composities in geometrische patronen die hier aan de muur hangen. Maar vergist u zich niet, want de gedachte aan het landschap ligt er wel degelijk in besloten. Zelf zei hij hierover: het is allemaal gegroeid uit het landschap. Een landschap is een horizontale en verticale gedachte en daar zijn mijn abstracte composities op gebaseerd.
Thijs bracht het landschap terug tot zijn meest elementaire vormen en voegde er het element kleur aan toe. Als zoon van een textielfabrikant was hij gefascineerd door patronen en dat zie je terug in de ritmische vlakverdeling van zijn composities. Soms heb je het gevoel dat er muziek in zit.
Willem was een man van de daad: gretig, gedreven en trefzeker.
Gretig, vanwege zijn enorme levenslust. Tot op hoge leeftijd ging hij op de dingen af, op zoek naar inspiratie, want er was zoveel moois, daar moest hij iets mee, vond hij zelf. Toen zijn actieradius vanwege zijn leeftijd kleiner werd, bleef hij fanatiek doorwerken in het atelier op de tweede verdieping. Met de buitenwereld in zijn hoofd.
Gedreven, dat is nog zwak uitgedrukt. Als Willem een bepaald thema in zijn hoofd had, dan moest hij dat in al z’n mogelijkheden onderzoeken. Vlakverdeling, vorm, licht en kleur, hij kon er eindeloos mee experimenteren.
Het leidde tot series als de Etudes en Verkavelingen, waarin hij de grenzen verkende door steeds kleine variaties in de compositie aan te brengen.
En tot experimenten zoals zijn zogenaamde Druksels, waarbij hij fotografische afdrukken van zijn eigen werk met de hand beschilderde.
En tenslotte trefzeker. Dat was een woord dat Willem graag gebruikte.
Zijn composities moesten trefzeker zijn. Kijk, zei hij eens, toen we voor een van zijn schilderijen stonden. Dit is als een pijl uit een boog, die zijn doel treft. En inderdaad, het is een wonder, zo uitgebalanceerd als zijn abstracte voorstellingen zijn. Dat hele proces van schikken, wikken en wegen, het zoeken naar het juiste evenwicht, beheerste hij tot in de finesses.
In die kleurrijke, wervelende wereld van lijnen en vlakjes ligt alles besloten wat Willem Thijs ons over de wereld om ons heen wilde duidelijk maken. Het is een explosie van levensenergie en – dankzij de fraaie balans – ook een rustpunt.
Thera Folmer-von Oven
Paola Kalshoven
NO WASTE FLOWERS
Bloemen van trash
Paola Kalshoven 1967, maakt unica en kleine series van objecten van afvalmaterialen, zoals muurhangers, kussens, stoelen en zachte sculpturen van stof. Allemaal handgemaakt met oude, ambachtelijke technieken.
De scheidslijn tussen de vrije kunst en design is voor haar willekeurig. Ze begon als ontwerper, nu combineert ze beide disciplines.
In haar werk staat circulariteit voorop. Al tijdens haar opleiding aan de ArtEZ University of the Arts in Arnhem verbaasde ze zich over de enorme verspilling die de massaproductie met zich meebrengt. De meeste mensen consumeren zonder na te denken over de gevolgen van deze industriële productiewijze.
Op de academie begon ze daarom te werken met restanten uit de leerindustrie. In 1993 studeerde ze af met een spiegel en een kleine serie van poefjes, een kast en een grote stoel, gedeeltelijk gemaakt van (industriële) restproducten.
Sindsdien werkt Paola met afgedankt materiaal. Dat kan van alles zijn: overbodig geworden producten, industriële restanten, tweedehands vondsten, vuilnis of een parel gevonden op het strand.
Voor Paola bestaat afval niet, alles kan een nieuwe bestemming vinden.
Ze maakt gebruik van ambachtelijke technieken uit de mode en industriële technieken, zoals tuften, weven, vlechten, rijgen, breien, borduren, naaien, haken, timmeren, smelten en lassen.
Behalve als kunstenaar/ontwerper werkt Paola als styliste voor verschillende bedrijven en magazines. Ook daarbij wil ze mensen bewustmaken dat er schoonheid schuilt in afval, dat afvalproducten een tweede leven kunnen krijgen in de vorm van iets nieuws en moois.
De serie NO WASTE FLOWERS bestaat uit muurhangers, corsages, broches en vazen.
@bordurenbordurenvoortborduren paola.kalshoven@icloud.com